Yazının orijinali Lux Alptraum‘a aittir. Çeviren: Mete Han Gencer. Görsel: Hilal Güler, dijital kolaj.
Bu haftanın başlarında, New York Başsavcısı Eric Schneiderman dört farklı kadın tarafından şiddet ve tacizle suçlandı. Bu suçlamalara cevap olarak Schneiderman, bahsedilen olayların aslında “rol yapma oyunları ve başka birtakım rızai cinsel aktiviteler”den ibaret olduğunu söyledi. Bu bahane tacizcilikle suçlananlarca sıkça kullanılmaktadır. Genel iddiaları bahsi geçen tacizin yalnızca “sert seks” olduğudur. Verdiği cevabın birkaç saat ardından Schneiderman, Başsavcılık pozisyonundan istifa etti.
Eğer fetiş dünyasına yeni giriyorsanız – veya olaya tamamen yabancıysanız – bu tarz ifadeler sizin için geleneksel olmayan seksi keşfetmeyi çok daha kafa karıştırıcı yapabilir. Fetişleriniz olması otomatik olarak tokatlanmayı, boğazlanmayı veya lakap takılmayı onayladığınız anlamına mı gelir? BDSM’i keşfetmeye başladığınızda partnerinizin size dediği her şeye uyum göstermeniz mi gerekir?
Fetişleri olan queerler bu konuda bilhassa savunmasız hissedebilir – özellikle de kimliklerini açıkça ifade etmeyi tercih etmiyorlarsa. Trans olmayan bir heteroseksüel olsanız bile yaşadığınız taciz hakkında konuşmak çok zordur. Fetişi olan bir queer ve/veya trans olmak bu kimlikleri “gerçek” taciz mağdurlarının özellikleriyle uyumsuz görenler düşünüldüğünde işleri çok daha zor bir hale getirmektedir.
Ancak fetiş ve taciz arasında kocaman bir fark vardır. Fetişleriniz olması hiçbir durumda herhangi bir şeyi yapmak zorunda olduğunuz anlamına gelmez. Fetişlerinizi ve BDSM’i keşfediyor olmanız rızanızdan tamamen vazgeçtiğinizi göstermez. Eğer fetiş dünyasına girmeyi düşünüyorsanız burada size güvende kalmanız için verdiğimiz birkaç tavsiyeye bakabilirsiniz.
Fetiş nedir?
Pek çok insanın zihninde, fetişler çok spesifik cinsel aktivitelerle ilgilidir – kelepçeler, kırbaçlar ve biri diğerine emirler veren çiftler. Fakat rızai güç değiş tokuşu ve sert seks gerçekten pek çok insanın fetiş deneyimi olmasına rağmen ortada bundan çok daha fazlası vardır. Geleneksel seks anlayışından aşırı farklı fetişleriniz olması rağmen işkencecilere hiç bulaşmamak veya kimsenin kölesiymiş gibi davranmamak isteyebilirsiniz – ve elbette fetişleri olan insanlar sürekli tamamen deri veya siyah şeyler giyinmek zorunda değildir.
Kinkly’e göre, fetişi en iyi anlatan tanım “geleneksel olmayan veya alışılmışın dışında kalan geniş bir yelpazedeki cinsel aktiviteler”dir. Neyin fetiş sayıldığı toplumun neyi normal gördüğüyle yakından ilgilidir. Heteronormatif yerlerde, karşı cins gibi giyinip davranmak ve cinsiyet rolleriyle oynamak genellikle fetişlerle ilişkilendirilir ancak bu alışıldık cinsiyet sınıflandırmalarına uymayan ve/veya trans olan her insanın fetişleri olduğu anlamına gelmez.
Aseksüel bir insanın katıldığı bir BDSM partisiyle ilgili olan şu karikatürün de netleştirdiği üzere, fetişler bazen gayet yumuşak, tatlı ve masumane olabilir. İstediğiniz her şey sizin için bir fetiş olabilir. Fetişleriniz olması seks yapmanız veya arzularınızı belirli bir şekilde kovalamanız gerektiği anlamına gelmez.
Rızai fetiş nedir?
Temelde “rızai fetiş”in herhangi bir rızai seksten farkı yoktur: Herkesin onayladığı, mutlu olduğu ve süresince zevk aldığı bir deneyim. Fakat fetişler güç değiş tokuşunu, rol yapmayı ve hatta acı verici, zorlayıcı hisleri keşfetmeyi içerebileceğinden rızai bir fetiş deneyimi geleneksel anlamda düşündüğümüz rızai seksten çok farklı gözükebilir.
Fetişleri olan insanlar herhangi bir oyuna başlamadan önce sınırları hakkında uzun uzadıya konuşarak bu tehlikeli bölgede yollarını bulmaktadırlar. Bu konuşmalar partnerlerin yapılmasını isteyip istemediği aktiviteleri kategorilendirdiği bir evet/hayır/belki listesi hazırlayarak yapılabilir. Başka bir örnek de oyunda tam olarak ne yapılacağına ilişkin önergeleri ve ne tür argoların kabul edilebilir olduğunu önceden konuşmaktır: “Meme uçlarımın dokunulmasını seviyorum ama çimdiklenmesini sevmiyorum” veya “Bana Efendim diyebilirsin ama Babacık denilmeyi sevmiyorum” gibi şeyler bu konuşmalara örnektir. Detaylı sahneler ve rol yapma oyunları planlanıyorsa herkesin karşılaşmanın nasıl gerçekleşeceğini aşağı yukarı bilmesini sağlayacak bir konuşma yapmak da iyi bir fikirdir.
Ana akım fetiş tanımları, genellikle senaryoyu yönlendiren – Dominant taraf denilen – insanın her zaman her şeyi kontrol eden bir konumda olduğunu ve İtaatkar tarafın emirlere “hayır” deme hakkını bir kenara bıraktığını varsayıyor gibi gözükmektedir. Fakat rızai fetiş böyle bir şey değildir.
Bir sahnenin gerçekten güvenli olması için savunmasız tarafın her zaman sınırları çizen ve dur deme hakkı olan taraf olması gerekir. Eğer biri itaatkar olacaksa veya acı deneyimleyen tarafsa neyin kabul edilebilir olup olmadığını söyleyen taraf da o olmalıdır.
Önceden bir “güvenlik sözcüğü” belirlemek iyi bir fikirdir. “Hayır” veya “dur” demenin rol yapma oyunun bir parçası olduğu sahnelerde “hayır” veya “dur”un gerçek anlamlarına karşılık gelen ve taraflarca anlaşılan bir güvenlik sözcüğü bulunması itaatkar tarafın partnerine doğrudan dönüt vermesini sağlayacak iyi bir yöntemdir. Pek çok insan kendi güvenlik sözcüklerini kendileri seçmektedir ama genellikle kullanılan örneklerden biri trafik ışıklarıdır: Kırmızı dur, sarı yavaşla, yeşil ise her şey iyi gidiyor demektir. Sözlü iletişimin mümkün olmadığı sahnelerde (örneğin birinin ağzı tıkalıysa) partnerler sözsüz iletişimin bir yolunu bulup herkesin sınırlarına saygı gösterilmesini sağlayacaktır.
Fetiş ne zaman tacize döner?
Vermont’ta yer alan alternatif cinsellik ve ilişki eğitimcisi Kae Burdo şöyle demiştir: “Fetiş oyunları her zaman biri bitmesini istediğinde biter; oyuna dahil insanların hayır deme fırsatı vardır ve diğer insan da buna her zaman saygı duyar”. Eğer güvenlik sözcüğünüzü kullanıyorsanız ve partneriniz sahneye devam ediyorsa bu tacizdir. Eğer partneriniz sizin kendi sınırlarınızı belirlemenize izin vermiyorsa veya kendi arzuları uğruna çizdiğiniz sınırları görmezden geliyorsa bu da tacizdir.
Ancak fetişlerin bazı spesifik türleri sebebiyle bazı şeylerin dışarıdan taciz gibi gözükmesi ve öyle hissettirmesi tamamen kabul edilebilirdir. Burdo’ya göre, insanlar genelde bir sahne sırasında sarhoş veya kafası güzel bir ruh haline eşdeğer bir “itaatkar bölge”ye girmektedir. Biri itaatkar bölgeye girdiğinde genellikle telkin edilmeye daha elverişli hale gelmekte ve kendi güvenliği ve iyiliği lehine daha az rasyonel seçim yapmaktadır. Bu da genellikle o durumda sınırlarını yeniden tartışamayacakları veya yeni bir şeye rıza gösteremeyeceklerini gösterir. Sahnenin koşullarını biri öyle bir ruh halindeyken değiştirmek pek önemli bir şey gibi gözükmeyebilse de aslında kolaylıkla rızai, eğlenceli olan bir deneyimin o kişi için oyun ardından ihlal edici ve üzücü gelmesine yol açabilir.
Fetişler heyecan verici, korkutucu, duygusal olarak yorucu ve bazen inanılmaz biçimde yoğun olabilir. Ancak her zaman rızai olmalıdır. Bir fetiş deneyimine katılan herkes, kendisine saygı duyuluyor, destek veriliyor ve sınırları ihlal edilemezmiş gibi hissetmelidir. Bu karşılıklı saygı yoksa ortada fetiş değil taciz vardır. Fetişlere sahip olmak da tacizi kabul edilebilir yapmaz.