Burcu: Kendini tanıtır mısın?
-Ben Naim. 25 yaşındayım. Eşcinsel bir erkeğim ve grafik tasarımcıyım.
B: Ben hemen konuya girmek istiyorum. Çalıştığın ilk iş yerinde ne gibi zorluklarla karşılaştın?
-Ah evet staj dönemi. Hatırlamak bile istemiyorum. Feminen olduğum için her şey çok zordu. Kendini gizleyemiyorsun. Stajım yanmasın diye katlanmaya çalışıyordum. Çalıştığım ortamda daha çok erkekler vardı ve şakaların dozu arttıkça arttı. Sonunda ben okumayacağım dedim. Zaten meslek lisesinde okudum. Belki bu nedenle yine de inat ettim ve stajım bitti.
B:Şaka gerçek oldu mu peki?
-Hiçbir zaman sadece şaka olmadı ki. Her zaman gerçekti yani en azından ben böyle yaşadım. Onlar söyleyeceklerini söylüyor gülüyor ve nasıl desem sonra kendi hayatlarına dönüyorlardı. Benim kafamda onların kurduğu cümleler günlerce dönüyordu. Şimdi güldüğüme bakmayın. O zaman çok zordu.
B:Sonra nerede çalıştın?
– Stajdan sonra çok uzun süre işsiz gezdim. Babamın kahvesi vardı. Orada çalışayım dedim. Ben aileme o zaman açılmamıştım ama babam anlamış olacak ki sen gelme dedi. Nihayetinde bir reklam ajansında iş buldum. Orada sadece 10 gün çalıştım. Ekip liderimizin sözlü tacizleri el şakalarına dönüşmeye başlamıştı. Güvende hissetmedim.
B:Sonra?
-Sonra 2 yıl çalışacağım yere girdim. Bir iş görüşmesi oldu, ama yani bu kadar rahat hissetmedim hiç. Benimle mülakat yapan kişi de LGBTİ+ bir kadındı. Burada her şey çok güzeldi ama aldığım maaş çok azdı. Asgari ücretle geçinemiyordum. Yeni bir iş arayışına girdim. Elbette feminen bir eşcinsel olduğum için alınmadım.
B:Belki CV’ni beğenmemişlerdir? Emin misin eşcinsellik nedeniyle alınmadığına?
-Bu soruyu sorman çok iyi oldu bak. Yani elbette belki beğenmediler yaptıklarımı ama piyasanın üstünde iş yaptığıma eminim. Bu CV ile başvurduğum her yerden çağrıldım ama alınmadım. Tabii vesikalıktan cinsel yönelim anlaşılmıyor demek ki.
B:Şu an memnun musun çalıştığın yerden?
-Kazancım iyi ama değilim. Nasıl olduysa Twitter hesabımı patronum bulmuş. Uzun bir sorguya çekildim. Bana “Tamam böyleysen böylesin ama içinde yaşa.” dedi. Oysa muhtemelen uzun uğraşlar sonucunda benim güvenli alanıma ulaşan oydu.
B:Ailene nasıl açıldın?
-Açılmadım aslında. Erkek arkadaşlarımı tanıştırıyorum. Eşcinsel olduğumu biliyorlar ama değilmişim gibi davranıyorlar. Odadaki fil hakkında henüz konuşmadık. Sanırım konuşmayacağım da. En azından artık anladıkları için beni sıkıştırmıyorlar. Ergenliğimde sen böyle misin şöyle misin diye çok sıkıştırmışlardı. Artık kendi paramı da kazandığım için öyle değilmişimcilik oynuyoruz.
B:Ve son sözleri alalım?
Yani ne diyeyim ki. LGBTİ+ olmak çok zor bu ülkede. Benim çalıştığım sektör bunu kaldırıyor ama öyle sektörler var ki adamı yaşatmazlar. Bir gün kendi işimi kurup sadece LGBTİ+’leri alma hayalim var. Sence gerçek olur mu?
B:Neden olmasın?