Feminizmin tarihi ve teorisi: Bölüm 18 – Pro-feminizm ve anti-feminizm

Bu yazının orijinali, çeşitli kaynakların derlemesi olarak GWAnet’te yayımlanmış şu yazıdır. Aşağıdaki yazı, orijinal yazının Türkçe çevirisinin kısımlarından biridir. Çeviren: Mete. Görsel: Hilal Güler, dijital kolaj.

Erkeklerin feminizme tepkisi

Erkeklerin feminizmle ilişkisi karmaşık olagelmiştir. Erkekler, hareketin her “dalgasında” feminizme ciddi tepkiler vermişlerdir. Kişiye ve o dönemin sosyal bağlamına bağlı olarak olumlu ve olumsuz tepkiler dile getirilmiştir. Bu tepkiler, feminizm yanlılığından maskülenizme ve anti-feminizme kadar çeşitlilik göstermektedir.

Yirmi birinci yüzyılda, feminist ideolojilere, cinsiyet araştırmalarına katılan bir erkek akademisyenler nesli ve bunların karşı kutbunda erkek eşitliğini savunan erkek hakları (özellikle ailede eşit muamele, boşanma ve ayrımcılık karşıtı yasalar gibi konularda) aktivistleri gibi yeni tepkiler ortaya çıkmıştır. Tarihsel olarak birçok erkek feminizmle ilgilenmiştir. Filozof Jeremy Bentham, on sekizinci yüzyılda kadınlar için eşit haklar talep etmiştir. 1866’da filozof John Stuart Mill (“Kadınların Köleliği”nin yazarı), İngiliz parlamentosuna kadınlar lehine bir dilekçe sunmuş ve 1867 Reform Yasa Tasarısında bir değişiklik yapılmasını desteklemiştir. Diğerleri feminizme karşı lobi yapmış ve kampanya yürütmüştür. Günümüzde, Michael Flood, Michael Messner ve Michael Kimmel gibi akademisyenler erkek çalışmaları ve pro-feminizm (feminizm yanlılığı) ile ilgilenmektedir.

Birçok feminist yazar, erkeklerin cinsiyetçiliğe karşı mücadelede alabilecekleri en güçlü duruşun feminist olmak olduğunu iddia etmektedir. Bu feministler, erkeklerin feminist harekete katılmalarına izin verilmesi ve hatta katılmalarının teşvik edilmesi gerektiğini savunmaktadırlar. Diğer kadın feministler, erkeklerin feminist olamayacaklarını çünkü kadın olmadıklarını iddia etmektedirler. Onlara göre, erkeklere feminist mücadelelerle özdeşleşmelerini engelleyen içsel ayrıcalıklar verildiği için erkeklerin feministlerle özdeşleşmeleri de imkansızdır. Fidelma Ashe, erkek feminizmi meselesine, erkek deneyimi ve “feministlik yapan erkekler” hakkındaki geleneksel feminist görüşlerin aslında tek bir görüş olduğunu savunarak yaklaşmıştır. Ashe, pro-feminist politikaya dahil birçok farklı politik tartışma ve uygulamayı feminist politikayı nasıl etkilediklerini soruşturarak açığa çıkarmaktadır.

Konuyla ilgili daha yeni bir inceleme, yazar ve akademisyen Shira Tarrant tarafından sunulmaktadır. Kaliforniya Eyalet Üniversitesi profesörü Tarrant, Men and Feminism (Seal Press, Mayıs 2009) isimli eserinde maskülenlik ve toplumsal cinsiyet, feminizmde erkeklerin tarihi ve şiddet ve cinsel tacizi önlemede erkeklerin rolü hakkında önemli tartışmalara odaklanmaktadır. Tarrant, eleştirel analiz ve feminist erkeklerin kişisel hikayeleri aracılığıyla, erkeklerin neden öncelikle feminizmi önemsemeleri gerektiği sorusunu ele almakta ve ardından her şeyi kapsayan bir insan meselesi olarak feminizm hakkında daha geniş bir tartışmanın temelini atmaktadır.

Tarrant, Men Speak Out: Views on Gender, Sex, and Power (Routledge, 2007) isimli eserinde de benzer konulara değinmektedir.

Pro-feminizm (feminizm yanlılığı)

Pro-feminizm, feminizmin feminist olmayan taraftarlarının desteği için kullanılan terimdir. Terim, genellikle feminizmi aktif olarak destekleyen erkeklere ve cinsiyet eşitliğini sağlama çabalarına atıfta bulunmaktadır. Feminist yanlısı erkek gruplarının faaliyetleri, okullarda erkek ve genç erkeklerle şiddet karşıtı çalışmalar yapmayı, işyerlerinde cinsel taciz atölyeleri düzenlemeyi, topluluk eğitim kampanyaları yürütmeyi ve şiddet uygulayan erkek faillere danışmanlık yapmayı içermektedir. Buna ek olarak, feminist yanlısı erkekler, erkek sağlığı, pornografiye karşı aktivizm, pornografi karşıtı yasalar, erkek çalışmaları ve okullarda cinsiyet eşitliği müfredatının geliştirilmesiyle de ilgilenmektedir. Bu çalışmalar, bazen feministlerle ve aile içi şiddet ve tecavüz kriz merkezleri gibi kadın servisleriyle işbirliği içinde yapılmaktadır. Her iki cinsiyetten de bazı aktivistler, erkeklerden hiç “feminist” diye bahsetmeyecek ve tüm pro-feminist erkeklere “profeministler” diyecektir.

Anti-feminizm (feminizm karşıtlığı)

Anti-feminizm, feminizmin bazı veya tüm türlerine muhalefettir. Camille Paglia, Christina Hoff Sommers, Jean Bethke Elshtain ve Elizabeth Fox-Genovese gibi yazarlar feministler tarafından “anti-feminist” olarak etiketlenmiştir. Daphne Patai ve Noretta Koertge, “anti-feminist” teriminin feminizm hakkındaki akademik tartışmaları susturmak için kullanıldığını iddia etmektedir. Paul Nathanson ve Katherine K. Young’ın kitapları Spreading Misandry ve Legalizing Misandry, feminizmden esinlenilmiş misandri (erkek düşmanlığı) dedikleri şeye karşı argümanlar öne sürmektedir. Christina Hoff-Sommers, Who Stole Feminism: How Women Have Betrayed Women adlı eserinde, “düzen feministleri” dediği grubun erkekleri seven kadın çoğunluğuna karşı gelerek nasıl misandriye sebebiyet verdiğini ve yaratılan misandrinin nasıl misojiniye (kadın düşmanlığı) yol açtığını açıklamaktadır. Son olarak, evlilik hakları savunucuları, evliliğin kadınlar için kölelik olduğunu savunan ve kadınlar için özgürlüğün evliliğin kaldırılmadan kazanılamayacağını düşünen Sheila Cronan gibi feministleri eleştirmektedir.